Psychika kobieca vs. męska
Nie od dzisiaj wiadomo, że psychika kobiety i mężczyzny to dwie zupełnie różne kwestie. Narzeczeni uczą się o tym podczas kursu przedmałżeńskiego, studenci psychologii łamią sobie nad tym głowę podczas egzaminów, a pomiędzy płcią piękną i brzydką od lat toczą się spory. Nieporozumienia dotyczą zazwyczaj najzwyklejszych spraw: bo ktoś kogoś źle zrozumiał, bo ktoś dopowiedział sobie coś między wierszami, bo ktoś krzywo na kogoś spojrzał. Tak bywa w życiu szczególnie między osobami płci przeciwnej.
A gdyby tak na krótką chwilę wejść w buty tej drugiej strony i „obejrzeć nowe obuwie” od środka, a nie tylko z zewnątrz?
Psychika kobieca
Panie mają pierwszeństwo, dlatego zaczniemy od nich.
Kobiety mają lepszą pamięć wzrokową, dlatego na pewno wiedzą, w co była ubrana ich znajoma, kiedy widziały się ostatnio 3 lata temu. Są w stanie wytoczyć ciężkie działa podczas kłótni, więc jeśli mężczyzna coś niefortunnie powie, to kobieta mu to wypomni. Zazwyczaj w najmniej oczekiwanym momencie.
Płeć piękną cechuje lepsza intuicja. To prawda, że kobiety wiele rzeczy po prostu wyczuwają, co wiąże się z umiejętnością wysnuwania wniosków na podstawie dyskretnych zmian w otaczającym świecie. Kobiety są bardziej empatyczne i cierpliwe np. w stosunku do dzieci oraz codziennych sprawunków. Panie lepiej planują i z oddaniem angażują się w pomoc innym.
Panie do rozwoju i szczęścia potrzebują komplementów, dlatego mężczyzna musi pamiętać o drobnych, ale czułych gestach oraz słowach pełnych miłości i oddania.
Psychika męska
Mężczyzna myśli przyczynowo-skutkowo, dlatego tak szybko nudzi się, kiedy kobieta opowiada mu zawiłe historie odnoszące się do prozaicznego wydarzenia. Facet nie jest zainteresowany opowieścią o 5 bluzkach, które kobieta przymierzała w sklepie, chciałby się już po prostu dowiedzieć, czy jego pani kupiła którąkolwiek z nich. U większości osobników płci męskiej działanie pojawia się tylko w sytuacji zagrożenia. Dopóki koło „samicy” nie kręci się żaden rywal, samiec nie czuje ciągłej potrzeby zajmowania się swoją partnerką.
Przedstawiciele płci brzydkiej o wiele lepiej orientują się w terenie niż przedstawicielki płci pięknej. Panowie pamiętają konkretne sytuacje, konkretnych ludzi i słowa, a nie sukienkę, jaką na sobie miałaś w dniu oświadczyn. Jak wspomniano powyżej, mężczyzna potrzebuje rywalizacji do rozwoju. Współzawodnictwo pobudza i napędza do działania.
Mężczyzna nie lubi bez powodu strzępić języka. Wysłucha, przemyśli i dopiero wtedy odpowie. Nie należy nakładać na niego zbyt wielu obowiązków w jednym czasie, bo może to przynieść więcej szkód niż pożytku.
Słowo na koniec
Wiadomo, że nie istnieje kobieta i mężczyzna, którzy by w 100% pasowali tylko do psychiki kobiecej lub męskiej. Te cechy się przenikają, mieszają i wychodzą wszelakie, najróżniejsze kombinacje. Są na świecie wrażliwi mężczyźni oraz silne kobiety.
Cała masa nieporozumień pomiędzy ludźmi polega na braku elastyczności, ponieważ co za problem spróbować poczuć się w skórze tej drugiej osoby. Może zamiast reakcji na czyjeś zachowanie, należy na nie po prostu odpowiedzieć. Bez nerwów, bez licytacji, kto więcej, kto bardziej… Usiąść, porozmawiać i rozwiązać problem. Zaoszczędzi nam to masę problemów.